کپسول آیروکپ آدریان | تامین آهن ، درمان کم خونی

ترکیبات کپسول آیروکپ (به ازای 1 کپسول) :

سایر ترکیبات : ان ای سیدز، پلی وینیل پیرولیدون، متاکریلیک اسید کوپلیمر، رنگ پونسو 4 آر، تالک خالص، تیتانیوم دی اکساید، دی بوتیل فتالات

*نیاز مصرف روزانه از طرف شرکت سازنده مشخص نشده است.

ویژگی ها و خواص کپسول آیروکپ :

جلوگیری از کم خونی ناشی از فقر آهن

کمک به تامین آهن مورد نیاز بدن

حاوی فروس گلایسین سولفات

روش مصرف کپسول آیروکپ :

روزانه 1 عدد را همراه با مقادیر کافی آب میل نمایید. بهتر است هنگام شب مصرف شود.

کپسول را به طور کامل بلعیده، از جویدن یا خرد کردن آن خودداری نمایید.

شرایط نگهداری کپسول آیروکپ :

فرآورده را دور از دسترس و دید کودکان نگهداری نمایید. فرآورده را در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد و دور از رطوبت نگهداری نمایید.

هشدارها و موارد قابل توجه :

حساسیت به هر یک مواد متشکله این قرآورده ، مقادیر زیاد آهن خون ( هموکروماتوز، همولیز مزمن )، در اختلالات مصرف آهن ( مانند کم خونی سیدروبلاستیک، کم خونی ناشی از مسمومیت با سرب، تالاسمی).

منع مصرف در کودکان کمتر از 6 سال.

با توجه به افزایش نیازمندی به آهن طی دوران بارداری و شیردهی، مصرف این فرآورده طی این دوران باید به طور منظم و در مقادیر تجویز شده توسط پزشک انجام شود.

این فرآورده به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود، اگر چه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود. در صورت بروز عوارض زیر سریعا با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

مشکلات گوارشی مانند اسهال، یبوست، سوزش سردل، تهوع یا استفراغ ممکن است حادث شود. کثرت وقوع با مقدار مصرف افزایش می‌یابد.

واکنش‌های حساسیتی ( مانند حساسیت پوستی) در موارد نادر ممکن است ظاهر شود.

تغییره تیره رنگ مدفوع ممکن است در طی درمان ایجاد شود که ناشی از مصرف آهن بوده و بی خطر است.

تغییر رنگ برگشت پذیر دندان‌ها بندرت مشاهده شده است.

قبل از مصرف این فرآورده، چنانچه از داروهای زیر استفاده می‌نمایید، پزشک خود را مطلع کنید:

داروهای ضد درد یا ضد روماتیسم ( مانند سالیسیلات‌ها و فنیل بوتازون ) – مصرف توام این داروها با این فرآورده می‌تواند باعث وخامت تحریکات مخاط گوارشی می‌شود.

تتراسیکلین‌ها، داروهای بیس فسفونات – جذب آهن، تتراسیکلین‌ها و داروهای بیس فسفونات مهار می‌شود.

کلستیرامین، داروهای حاوی کلسیم، منیزیم و آلومینیوم ( مانند آنتی اسیدها، نمک‌های جانشین کلسیم و منیزیم ) – جذب آهن مهار می‌شود.